Baru- baru ni nurin sempat pergi belajar memandu..ehem2! dah tua baru sibuk nak ambil lesen. Apa nak buat dulu2 masa nak ambil lesen accident pula. Semenjak dari hari itu nurin terpaksa membatalkan hasrat nak ambil lesen sebab takut mengatasi segala-segalanya. Mana tidaknya, pengalaman itu membuatkan nurin rasa serik untuk naik motor mahupun kereta. Kejadian itu walaupun telah lama tapi fobianya masih terasa, apa tidaknya nurin tidak dapat berjalan selama 2 bulan. Hampir 4-6 bulan barulah nurin boleh berjalan dengan betul dan stabil. Tapi nurin bersyukur kerana Allah masih memberi peluang pada nurin untuk meneruskan kehidupan ini.
Walaupun sudah tahu bawa kereta dan motor jenis auto, tapi nurin masih belum mempunyai lesen. Itulah masalahnya..dan masalah yang berat bila dah mula belajar ni, memang nurin perlukan kenderaan untuk bergerak. Maklumlah ukm ni luas, dan nak bergerak ke mana2 menggunakan bas universiti ni memang satu penyeksaan. Penyeksaan menunggu..penyeksaan kalau bas tu tak lalu kat kawasan tu..apa lagi jawabnya menapak sampai basah lencun baju dibuatnya. Minggu2 awal ini betul2 menguji kesabaranku, menguji dan teruji. Tapi alhamdulilah, nurin lalui dengan sabar dan tabah. Mahu berjaya bukan mudah..tak semudah menyuap nasi di mulut, itu pun masih ada yang tidak mampu melakukan dengan sempurna. Semuanya atas kuasa Allah..kita sabar atau tidak dengan dugaan yang Allah beri. Alah sikit jer ni bisik hatiku..paling2 pun kalu jalan kaki peluh jer, paling2 pun penat jer..paling tidak pun kulit putih ni akan bertukar warna..paling abis nurin akan demam berminggu2 le jawabnya, sebab tak tahan panas. Baru jer baik demam minggu lepas, batuk sampai termuntah2 tapi takpe..Allah tahu niat nurin, harus sabar..harus redha.
" Cikgu, saya semua ok je, tapi tang naik bukit ni..lemah sikit" bicara nurin tempoh hari pada cikgu memandu.
" Takpe, boleh tu. Yang penting awak berani jer. Bukan susah pun, main cluth dan minyak.Pastu jalan ler.." Cikgu Mat bersuara.
Mataku meleret memandang cikgu mat. Senang tul cakap, ialah cikgukan..nurin anak murid kenalah dengar cakap. Masa cikgu mat berhenti rehat, nurin cakap sendiri dalam kereta.." apalah nurin takan bukit pun takut, sikit jer tu mesti boleh..alah kereta. Tapi, aku dah lama tak bawa kereta! kang tersidai kereta ni kat bridge ni kang, baru padan muka aku..huhu. Tapi, kalau takut bila nak pandai?? kalau takut siapa nak drive nurin pergi kerja??? kalau takut boleh selesai ke masalahnya???? tak boleh jadi ni....dengan berbekalkan keyakinan yang kuat, hari tu nurin naik bukit dengan excellentnya tanpa rasa takut. Takut semua nurin masuk dalam poket.
Lepas tu nurin mula bawa kereta ke jalan raya...lagi satu hal. Dah lama tak memandu, dengan rasa fobianya buat berani je redah jalan raya. Nasib cikgu mat ada kat sebelah..tapi alhamdulilah semuanya berakhir dengan baik sekali. Dan senyum nurin hari tu makin meleret bila lulus QTI test..
" hah! 11 haribulan ni jangan lupa test jpj tau, datang cepat" cikgu mat memperingatkan.
" Emmm oklah cikgu, tapi nurin nak buat sesi ke tiga tau, pagi ada kelas" balasku pendek.
Boleh pulak main request2 ni. Lucu juga bila nurin fikirkan. Macamlah jpj tu sedara mara nak tunggu nurin. " Tapi jalan lewat tau, nanti kalau lewat terbatal. Kena bayar lagi" cikgu mat menambah.
"Eh!cikgu, 11 ni kita puasalah...nur tak kisah pun kalau bulan puasa ni, tapi orang time2 puasa ni cepat marah, nanti tak pasal2 pakcik jpj tu gagalkan saya!". Wah! melampau betul sampai ke situ nurin fikir, apa lagi cikgu mat dengar pun ketawa berdekeh2. Tak professional langsung!
Hari-hari sibuk yang nurin lalui sepanjang bergelar siswazah ini sangat memenatkan. Mana nak baca buku, nak baca jurnal, nak buat slide show untuk presentation, mana ada discussion lagi, lepas tu ada projek paper yang hendak difikirkan proposal papernya, dengan nak ambil lesen! ya Allah penatnya otak nurin nak fikir..bukan otak saja badan ni pun dah penat sangat. Tapi bila fikirkan balik, apalah sangat penat nurin ni. Penat lagi orang yang sudah berkeluarga, balik nak masak, balik nak uruskan anak2, suami...nak kemas rumah, nak belajar lagi...semuanya mereka masih mampu aturkan dengan baik sekali. ALLAH...apalah nurin ni sikit2 nak mengeluh. Ada orang yang lebih penat dariku..ada orang yang lebih sibuk dariku, tapi mereka tidak bersuara sekecoh aku!
Walaupun sudah tahu bawa kereta dan motor jenis auto, tapi nurin masih belum mempunyai lesen. Itulah masalahnya..dan masalah yang berat bila dah mula belajar ni, memang nurin perlukan kenderaan untuk bergerak. Maklumlah ukm ni luas, dan nak bergerak ke mana2 menggunakan bas universiti ni memang satu penyeksaan. Penyeksaan menunggu..penyeksaan kalau bas tu tak lalu kat kawasan tu..apa lagi jawabnya menapak sampai basah lencun baju dibuatnya. Minggu2 awal ini betul2 menguji kesabaranku, menguji dan teruji. Tapi alhamdulilah, nurin lalui dengan sabar dan tabah. Mahu berjaya bukan mudah..tak semudah menyuap nasi di mulut, itu pun masih ada yang tidak mampu melakukan dengan sempurna. Semuanya atas kuasa Allah..kita sabar atau tidak dengan dugaan yang Allah beri. Alah sikit jer ni bisik hatiku..paling2 pun kalu jalan kaki peluh jer, paling2 pun penat jer..paling tidak pun kulit putih ni akan bertukar warna..paling abis nurin akan demam berminggu2 le jawabnya, sebab tak tahan panas. Baru jer baik demam minggu lepas, batuk sampai termuntah2 tapi takpe..Allah tahu niat nurin, harus sabar..harus redha.
" Cikgu, saya semua ok je, tapi tang naik bukit ni..lemah sikit" bicara nurin tempoh hari pada cikgu memandu.
" Takpe, boleh tu. Yang penting awak berani jer. Bukan susah pun, main cluth dan minyak.Pastu jalan ler.." Cikgu Mat bersuara.
Mataku meleret memandang cikgu mat. Senang tul cakap, ialah cikgukan..nurin anak murid kenalah dengar cakap. Masa cikgu mat berhenti rehat, nurin cakap sendiri dalam kereta.." apalah nurin takan bukit pun takut, sikit jer tu mesti boleh..alah kereta. Tapi, aku dah lama tak bawa kereta! kang tersidai kereta ni kat bridge ni kang, baru padan muka aku..huhu. Tapi, kalau takut bila nak pandai?? kalau takut siapa nak drive nurin pergi kerja??? kalau takut boleh selesai ke masalahnya???? tak boleh jadi ni....dengan berbekalkan keyakinan yang kuat, hari tu nurin naik bukit dengan excellentnya tanpa rasa takut. Takut semua nurin masuk dalam poket.
Lepas tu nurin mula bawa kereta ke jalan raya...lagi satu hal. Dah lama tak memandu, dengan rasa fobianya buat berani je redah jalan raya. Nasib cikgu mat ada kat sebelah..tapi alhamdulilah semuanya berakhir dengan baik sekali. Dan senyum nurin hari tu makin meleret bila lulus QTI test..
" hah! 11 haribulan ni jangan lupa test jpj tau, datang cepat" cikgu mat memperingatkan.
" Emmm oklah cikgu, tapi nurin nak buat sesi ke tiga tau, pagi ada kelas" balasku pendek.
Boleh pulak main request2 ni. Lucu juga bila nurin fikirkan. Macamlah jpj tu sedara mara nak tunggu nurin. " Tapi jalan lewat tau, nanti kalau lewat terbatal. Kena bayar lagi" cikgu mat menambah.
"Eh!cikgu, 11 ni kita puasalah...nur tak kisah pun kalau bulan puasa ni, tapi orang time2 puasa ni cepat marah, nanti tak pasal2 pakcik jpj tu gagalkan saya!". Wah! melampau betul sampai ke situ nurin fikir, apa lagi cikgu mat dengar pun ketawa berdekeh2. Tak professional langsung!
Hari-hari sibuk yang nurin lalui sepanjang bergelar siswazah ini sangat memenatkan. Mana nak baca buku, nak baca jurnal, nak buat slide show untuk presentation, mana ada discussion lagi, lepas tu ada projek paper yang hendak difikirkan proposal papernya, dengan nak ambil lesen! ya Allah penatnya otak nurin nak fikir..bukan otak saja badan ni pun dah penat sangat. Tapi bila fikirkan balik, apalah sangat penat nurin ni. Penat lagi orang yang sudah berkeluarga, balik nak masak, balik nak uruskan anak2, suami...nak kemas rumah, nak belajar lagi...semuanya mereka masih mampu aturkan dengan baik sekali. ALLAH...apalah nurin ni sikit2 nak mengeluh. Ada orang yang lebih penat dariku..ada orang yang lebih sibuk dariku, tapi mereka tidak bersuara sekecoh aku!
0 comments:
Post a Comment